යන්නට බුදු පුදට සුවද
විහිදුවා දසත්.....
පිපුනාට සුදු මල් පොකුරෙ
මල් බොහෝ ගනන්........

අහුවෙලා කතුරකට
රැවටිලා සෙයින්........
කලියෙන්ම ගිලිහිලා
පරනොවුනු එක මලක්......

මලේ අසරණ වූ බවක්
වට පිටේ මල් නොදත්.....
කරයි ඔච්චම් නිමක් නැතිවම
ඒ මෝඩ මලක්...

ගිලිහුනත් තවම ඇත
කලු අතරින් පිරිසිදු සුදක්....
කවුද ඇය පිලිගන්නෙ ඇයත්
තනිවුනු එකම එක මලක්....

නදී..✍️

අළු පාට සැදෑවේ
සුදු පාට පිහාටු තුඩින්
දම් පාට සායමින්
සිත් විමනෙ මැවුනු
විශ්මිත සිතුවිමකි නුඹ .....❤️
නදී ..✍️

නුබයි මගෙ වයලීනය ??

මියුරු තත්සර ගීත රාගය වැයුවෙ මං නුබෙ පහස ලබමින්~

සප්ත ස්වරයේ පසන් ගී සර කැටිවුනා දුක සැපේ නාමයෙන්~

සිතක් දමනය කරනු කෙලෙසද
සප්ත ස්වරයේ විශ්ම ගෙත්තමින්~

විඩාවට දිව ඔසුව ලැබුනේ
මගේ හදරැදි වයලීනය නුබෙන්~~

නදී..✍️

පොතින් පතින් ලත් පාඩම් විභාගෙට.......
ජීවත් වෙන්න හොද පාඩම්
සමාජෙට.....
උගෙන ගත්ත මුත් ඇතමෙක්
දිවි පුරාවට....
කෙසේ නම් කිව හැකිද මිනිසගෙ උගත්කම....❓❓

දහසකින් අයෙක් ගුණ දම් සමගින් පතුරන මනුසත් බව වටට....
දහසක් දෙනා හංගා ගෙන අමනාපකම් යටි හිත පුරාවට......
තත්පරෙන් වෙනස් වන මේ
අද වාගේ ලොවට......
ඇදුමින් පැලදුමින් කිව හැකිද
යමෙකුගෙ උගත් කම......❓❓

* * * *
(පසුගිය දිනක මා නෙත ගැටි එක් සිදුවීමක් ඇසුරින් මගේ සිතේ ඇතුවුනු පැනයක් මෙලෙස මම ලියා තබමි.)

නදී ..✍️

හිතේ තියෙන දුක හංග ගෙන
අනුන්ගෙ සතුට ගැන හිතන......
අනුන්ගෙ දුකත් තමන්ගෙම කරගෙන ඊට විසදුම් හොයන .....
තමන්ගෙම දෙයක් හරි කැපකරල
අනුන්ගේ සිත් සනසන......
සමහර ජීවිත වල දුකේදිත්
සැපේදිත් හුදෙකලාව රජයන.....

නදී..✍️

??

මුල් බැසගත් දුකක්
මගෙ හදවතේ ඇති ~~~~~
සිත් වේදනා කිසිත්
නිමක් නැති~~~~~
සතුටක් කියා නාමයක්
අහලකවත් නැති~~~~~
දෛවය මගේ මෙලෙසින්
ලියවිලා ඇති~~~~~

නදී..✍️

සොයුරෙකු ලෙස නාවෙ මන්ද .....

අම්ම තාත්තගෙ සෙනෙහස
හොරා ගත්ත නුබ කවුරුද
මුලු ගෙදරම පාලු මකන නුබත්
සොයුරෙකු ලෙස නාවෙ මන්ද

එක ලය පලා නොඉපදුනට
නුබ මනුසත් කුලයේ
නුබයි පුංචි පුතු අද
නැලවෙන අපෙ නිවසේ

එක් දෑසක් නොපෙනෙන මුත්
නුබේ පියකරු ගීත නාද
අසමින් මම තැවෙමි නුබට
නිදහස අප දෙනු කෙලෙසක

කටකාර නුබෙ වචන
අසමින් දවස ගෙවන මම
ආදරෙයි අපෙ චූටි මැනික
මගේ පණටත් වඩා නුබට

පතමි මම මතු උපදිනා
සැම බවයෙකම යලීදු
එක මව් කුසේ ඉපිදෙමු
අපි සොයුරන් විලස පතා..

නදී ..✍️

මග හැරුනු නුබේ නෙත
මගේ නෙත් මානයෙන්......
තවමත් පීරා සොයමි මම
නුබේ නෙතු කොතැනක කියා.....

මතක බිදු හද කොනක
සිරකරන් සිහිනයක් සේ......
හිත් හදාගමු ඉතින් ප්‍රේමයත්
අමරනීයවූ පරිත්‍යාගයක් සේ.....

මුනගැසුනු මුත් කෙදින
නෙතු පියන් එකිනෙකට ගැටිලා....
ඉමු දුරින් නාදුනන ලෙස අපිත්
සිතින් පමනක් ලංවෙලා.....

නදී ..✍️

සිතක් හඩනවානම් හොර රහසේම හංගා කදුලු කැට...
හිරකරලන්න නොහැකි මුත් පෑරුනු
සිත් වේදනා සැම.....
පැතුමක් පැතුවානම් ආසිරි ජය පතලා කහටක් නොමැතිවම....
සිතක් තුටු වේවි යන මාවත දැක හද පත්ලෙන්ම.....

නදී ..✍️

??

සංගීත පංතියේ කෙලවරේ
තත් සුසරකල මගේ වයලීනයෙන්
උච්ච ස්වරයෙන් වැයූ ගීයක
තනුව අද නෑ මතකෙට මගේ..??

තනිකම රජයන මන්දගාමී සැදෑවේ
සුසර බව ගිලිහිච්ච මගේ වයලීනයෙන්ම
වයමි අද මා මන්ද ස්වරයෙන්
පැරණි ගීයම නවමු තනුවට මෙසේ.......??

නදී..✍️

හද ගිනි ඇවිලී
මසිත දවාලූ
කදුලැලි දෙනෙතට
උරුම වෙලා....

හද විල කැලබූ
සුපුරුදු හැගුමක
පැතුමක් පමනක්
ඉතිරි වෙලා.....

හද මගෙ සුපිපුනු
පෙම්බර හැගුමට
උපන් ලෙසම
මියදෙන්න වෙලා.....

නදී..✍️

තාත්තේ මගේ...✍

තැවෙමි මා හද විලම
දුක් සුසුම් නෙක මුසුව
දෙපා මුල වැටී නුබෙ
ඉකිගසා හඩමි මා
අයදිමින් සමා.........

නුපුරුදු නුබේ බැනුම්
සුපුරුදු අම්මගෙ බැනුම්
අහස පොළවසේ මට
දැනේ වෙනසක්
ගලපගනු බැරි ලෙසම....

කමාකරනු මැන
නොකරමි යලිත්
කිසිවිටෙක සිත් රිදුම්....

ඇහුවත් නුබෙන් බැනුම්
තරහ නෑ මං,
නුබේ දෝනි ඉතිං.....

නදී..✍️