????️ නවෝද්‍යා දිසානායක ????️ 3 days ago 25 1 3
මල කඳ ලෙසින් ඈ එන දෙස බැලූ මට පෙනුනේ ඇගේ සුදු මුහුනම වෙලා රත..... හැඬූ බවක් වැටහෙයි දැන් කුමක් විද ඇසුවේ ඇගෙන් මගෙ මිතුරී නිසා වෙන...... මගෙ ආදර පෙම්වත දැන් වෙලා වෙනස් සිතා ගන්න බෑ ඔහු බං වෙලා දුරස් ...... කිය කිය හඬනු දුටු විට ඈ මාව බදන් හිනා ගියා මට නම් බං දොරේ ගලන්..... හිනා වෙන මගෙ මුව දෙස බලාගෙන රැවුවෙ ඇයත් ලාවට මෙන් සිනා ගෙන..... මොකද බොලන් හිනා වුනේ කියා මට ගැසුවේ ඇගේ අත්ලෙන් මට රිදෙන ලෙස..... හිනා වුනේ නම් ඔය කැත ඇඬිල්ලට අහපන් බොක්ක මං දෙන ඔවදනන් හැම..... ආදරෙ කරත් කොල්ලන් හට බදාගෙන නාඬා ඉඳින් ඕකුන් ඔය ලෙසයි බොල..... ආදරේට සීමා නැති බව නම් දනිමී නමුත් නුඹේ ප්‍රේමේ ඕනෑවටම වැඩී.... හැමදේටම සීමාවක් තියන් රිසී වැඩ කරපන් ඉස්සරහට හරිද කෙලී... ඔයලෙස ඔවදනන් දී ඈ සිත හදලා ආවේ ගෙදර ඇය හරියට හැදෙයි සිතා... පසුදින ඇගේ ඇමතුම ආ විගස මෙමා ඇහුවෙ ඇගෙන් හිත දැන් සුවපත්ද කියා... මගෙ ආදර පෙම්වත අද කතා කරා සමා ඉල්ලුවා මාගෙන් බොහෝ වෙලා ... තාම මේ හදත් ඔහු ඉල්ලනම නිසා සමා දුන්නා ඔහු හට මං සතුටු වෙලා... කියූ සැනින් ඒ ලෙස ඈ හිනා වෙලා සිතුනෙ මහට වැලලෙනු දැන් රිසියි කියා... අපරාදෙන
*$@n¢hi* 3 days ago 17 0 4
කවි පොතක කවි තිබුණා පිරෙන්න... ඒ හැම කවියේ නුඹ හිටියා නොදැනීම... මට මා අමතක වී ගියා රහසේම... පුදුමයි කාලය ගෙවිලා නොදැනීම... නුඹ වෙනස් වෙලා ඇත්තටම... ~sahini~
චතූ 5 days ago 10 1 4
මතක අතුරාපු හිත් අහස් කොණක හීන තවරාපු තාරුකාවක්ද මගෙ ඇස් දෙක කාන්තිය තවරගෙන දිලෙන්නට නොහැකිවාට හීන ඇහිඳින බොරළු කැටයක් ද ඔය හිත ඔය මුවින් වචන ඇහිඳලා නුඹම ගෙතුව උපමා ඇතුලෙ කොහොමද මේ තරම් දුරස් කරලා හිතුවෙ අපි ගැන වසාගෙන නිල් දෑසම දකින හීන සක්වලම එළිවෙන අමාවක මහ කලුවරක ඇවිද යමු අපි දුර ඈත වෙන්වෙන්න පෙරම මතක හාදු කීපයක් කොපුල් මත තියන්න මට මතකෙට ගෙනියන්න හමුවෙන දවසක් ගැන එපා ඉඟියක්වත් කරන්න අහම්බෙන් හමුවෙලා අහම්බෙන් වෙන් වෙමු පුරුදු විදියටම -චතූ✍️
Chathurika Warnakulasooriya 1 week ago 26 4 5
සුසුම් වැල් සිනා කැන් නොකියාම වෙන් වීම් නොකියාම ලන් වීම් ආයෙමත් හමුවීම් පින් පිරුනු රුදු කැලෑ සෙනෙහසෙ රස නොවිදි නිරි සතුන් මරනයෙ කඩ දොරින් ජීවිතේ සොයනඋන් ගැලපීම් නොගැලපීම් මැදින් සෙනෙහසත් දයාවත් දෝත පුරවන් මං ආව මග සංසාරෙ පුරාවට..... චතූ...
*$@n¢hi* 1 week ago 26 4 9
සසර සයුරේ සැඩ මාවතේ කටු අකුළු ගමනේ නුඹ මට සවිය ගෙනේ විටෙක ඔසුවකි නමුදු විමතියකි නුඹ මා වෙහෙසීමටද, සැනසීමටද, සමත් වේ නමුත්,මම දනිමි මියෙන තුරාවට නුඹ මා ළගය මා නුඹ ළගය 'අධ්‍යාපනය' මාගේ තෝතැන්නය... ~sahini~
නදී ..✍???? 1 week ago 19 3 3
පලමු පෙම ළඟ කෝඩුකාරී මැණික නිම්නාදරී...නීල නෙතු දිගු වරල සරසයි ගත නාරී...රැක්ක දැහැනින් මිදුනි දුටු රුව මනහාරී... පෙරුමන් පුරා ඇසුවෙමි වෙනවද දිවියට භාරී... හදවත හොයපු මංදාරම් එක සැදෑවක... හිස මත දිවුර සින්නක්කර පොතක... දිවියම භාරී වෙන්නට පුලුවනි මැණික... කී බැව් සිහිවෙන විටයි දුක මුව අහිංසක... දින සති ගෙවී අපි පෙම් සයුරක ගිලිලා කාලය ගෙවී යයි... දොඩමළු මැද ගතවීලා ආපිට පෙරලනු නොහැක ගෙලටම තොණ්ඩුව වැටිලා... කියනුයේ කෙලෙස මං විවාපත් අයකියි කියලා... කියා ගත නොහැක මට බලා නුබෙ මුවග දෙස ...ඉවසාන ඉනු හැකිද දෙයක් ඇත කියනු නීරස ...සෙනෙහසක් නොමැති මුත් පියාගේ කීම වස....විවාපත් වුනා මං නෑණන්ඩිය සමග පෙර දවස ... ඇසිල්ලක් පමාවට නෙතට ඉනු කදුලු කැට....දෝරෙ ගැලුවා කොපුල් වෙන්න රත් පුඩු පැහැට...එහෙත් මං දැක්කෙ නෑ නුබෙ තරහ ඇස් දෙකට..දෙනවද සමා මැණික මේ සෙල්ලක්කර හිතට ඉන්නට හැකි නම් නොයා මේ පපුවෙන් එපිට...සම්මත නැති නමුත් දෙන්නම් සතුට නුබෙ හිතට...නුඹ නොමැති නම් මැණික මියදේවි මං දුකට... කිව්වෙ උණුසුම්ම හාදුවක් තියා නුබෙ නලලතට සැගවුවත් සත්‍ය නොපෙන්වා වැලි කැට යට...හිදිනුයේ කෙලෙස තවත් දී ගිනි නුබෙ හ
නදී ..✍???? 1 week ago 15 3 2
වෙල් ඉමේ දුව පැනපු කිරි සුවඳ ගිලිහිලා නගේ නුඹ බලා ඉද්දිම හැඩ වෙලා සුකුමල වෙලා එදා සෙල්ලම මැද්දෙ මගෙ පොඩි මනාලී වෙලා හිටිය හැටි මතකයි පොඩ්ඩියේ මුව සිනහවෙන් සරසලා කාලයේ ගං තෙරත් වසන්තෙන් හැඩවෙලා එදා නොවු හැගුමකින් අනේ හද ගැබ්බර වෙලා එක කුසක නොමු නමුදු සොයුරු පෙම සගවලා ඇහුවෙ මං පොඩ්ඩියේ හැමදාට එනවද මගෙ මනාලී වෙලා ගහට පොත්තයි සේම හිටියේ හැමදාම ළඟ වෙලීලා දුකත් සැපත් බෙදාගෙන කෑවේ රස නීරස ඔතාලා ඒ නිසයි දෙතොලතර සියුම් හාදුවකින් තෙමාලා දිවුරුවේ බෝ සමිදු අභියසයි දෙදෙනාම ආදරෙ කියාලා ආලෙන් වෙලී ගෙවුනා දෑවුරුද්දක්ම කණ කොකා හැඩුවෙ අදයි බිද ආලේ මෙහෙම හිමි වුනේ චණ්ඩ පහරකි මාමණ්ඩිගෙ දෑතින්ම නවතාගනින් නෑණන්ඩිය සමගින් ඇති ආලයම දින සති ගෙවී යයි නොදැකම ඒ දෑස මම හිදිනුයේ කෙලෙසින්ද ඈ නොදැකම මෙහෙම සිරකාරියකි ඈ අද ගෙදරට වීම දෙන්නට හදනවලු ඈ පිටගම්කාරෙකුට රහසින්ම හැගුමන් ගියා පියඹා දුර රට එපිට මල කද ලෙසයි දිස්වන්නේ මම සැමට හදවත පුරා ඇදලා නුබෙ රුව යසට පතන්නම් මතු භවයෙ වත් හමුවෙන්නට එකට නොඑන්නෙමි තවත් මම ඔය දෑස දැකගන්ට කියන්නට දෙයක් ඇත හද පුරා බරට යන තැනක සතුටින් ඉන්න දිවියම දී ඔහුට මතු භවේදීවත් අපි එක්වෙමු
*$@n¢hi* 1 week ago 11 0 2
සැගවුණු ගිණි පුපුරු අළු යට තිබේ නම් ඒ මට අලුත් දහමක් යළි පුබුදින්නා සේම.... පිළිස්සුණු හදවතක ඉතිරි වුණු භෂ්මාවශේෂ ආයේ ආයේම දැවෙන්නේ නැත... ~sahini~
*$@n¢hi* 1 week ago 13 2 4
නින්ද නේන රාත්‍රීයේ සිතුවිලි පමණක් අවදියේ අද හෙටක් නැති කවේ අයේ නුඹ මට - මා නුඹට හීනයක් වුණාවේ... වසන් වන සද වළාකුලකට නුරා රහසේ පැවසූ විරහවේ වේදනා ගංතෙරේ අරුමයක් නැත ජීවිත කතාවක උරුම ආදරේ නගන දුක් ගිනි අරුමයක් නම් නොවේ... කතා කරනට සමත් වෙතොත් පන්හිදත් කියා දෙයි රැයක් එළිවන තුරා ආලයේ පෙම් ප්‍රාර්ථනා... ඉදින්, නින්ද නැති රෑ පුරා පොතත් පැනයත් තනිකමට උරුම වුණා වේ... ගතින් වෙන් වුණු හදින් මා ඔබ ගැන ලියූ කවක් මෙලෙස අවසන් වුණා වේ...❤️ ~sahini~
????️ නවෝද්‍යා දිසානායක ????️ 1 week ago 10 1 2
කවුරුන් මා පසු පස ආවත් කවුරුන් මා පසු පස නාවත් නුඹ මා සමග එන බව නිසැකය.... නමුත්, ආලෝකයක් නොමැති විට ඔබත් මා හැර යන බව නිසැකය ..... ඉදින්, සියල්ල අනිත්‍ය බව බුදුන් පැවසුයේ සත්‍ය නොවේද ?
????️ නවෝද්‍යා දිසානායක ????️ 1 week ago 15 1 1
සියල්ල වෙනස් වන, සියල්ල නැතිව යන ලෝකයක වෙනස් නොවෙයි සිතා ප්‍රේම කිරීමම නිවටකමක් නොවේද?
????️ නවෝද්‍යා දිසානායක ????️ 1 week ago 12 2 1
බැඳීම් වලින් බැට කෑ හිතකට හරි අපූරු බෙහෙතකි තනිකම.......????
Copyright © 2021 Nisadas | Powered by Arvin Apps
