Dila ????
3 years ago
125
6
10
38.
සොඳුර නුඹ හමායන සුළං රැල්ලක්
ගත සිත නිවන සිසිලස් මද පවනක්
හැරිලා බලනවද මැණික මොහොතක්
නුඹ එක්කම පාවෙන මම වළාකුලක් ...
නැවතුනත් ගස් ගල් පවන විඳ විතරක්
පොළවට බැඳුන උන්ට යන්න බෑ ගමනක්
ඈත දුර යන්න හැරදමා ආවත් හැඟුමක්
අමතකද මම තාම බැඳීම් නැති වළාකුලක් ...
නුඹට යන්නට හැර වළාකුළු නොකී රිදුමක්
සඟවාන සුළඟට මග කියන එක සිරිතක්
කිසිදින හිමිනැති නිසා මේ සුළඟේ අයිතියක්
තනිකමේ දුක නිසා කඳුළුත් ඇරඹුවා වැස්සක් ...
