✍️Nilushi Nisansala✍️ Nisadas Count (49)
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 98 5 4
තනිවෙනා හැම මොහොතේ ළඟින් හිඳ තනි රැක්ක හිතේ දුක නුඹ අරන් පත් ඉරුව මත ලිවුව ලොවට හැංගුව රහස් මට හොරෙන් දැනගත්ත නුඹ තරම් මා දන්න කෙනෙක් නෑ ලොවේ තව, ලොවම මා හැර යද්දී නුඹ පමණී උන්නේ ළඟ ලොවම මට හිනැහෙද්දී නුඹ පමණී ඇහුවේ දුක ගෙවෙන හැම තත්පරේ තනි රැක්කේ නුඹයි මට එයට තුති පුදන්නයි මේ කවිය ලිවුවේ මම .................
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 128 6 4
" නූරා සිතුවිලි හැඟීම් පොදියක් , පුරා විසිරුණු සිත ද සිඳලමී........ සිත වෙලාගත් හැඟුම් පොදියම, දවා අළුකර හුදෙකලා වෙමී........ නිවීයන මඟ නෙත ගැටුන දා , භවය නැසුමට සිත තබන්නෙමී....... කසාවත ළඟ දරා මසිතම, සසරේ ගින්නෙන් මා මිදෙන්නෙමී.....
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 112 5 4
දින ,සති,මාස,අවුරුද්දක් ගෙවුණු සැනින් නොම වියලේවී ගලනා උණු කඳුළු නෙතින් ඒ ඉරුදිනේ දිවිපිදූ සැමදෙන වෙනුවෙන් පතනෙමී ලැබේවා ස්වර්ගය පැතු විලසින්.............
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 155 7 6
පිව්තුරු පියකරුය සුන්දර රූ සපුව, සිතමින් නළවම්න් පිරි යෞවන මදය, ගසමින් මල් සුවඳ උලමින් නෙක නෙක පාට, වෙහෙසෙන තරම් රැක ගන්නට පිටඔපය, පියකරු මලුත් මැලවී පරවෙන කලට, විස්මිත රුවත් කුදු වී ගෙන දෙයි ශෝක, නව දොර ගඳ ගසන අසුචී පිරුණු කය, කුමට හැඩකරමු ? සගවාගෙන ලෝ දහම.......
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 77 7 8
පුංචි දුව අතින් ගෙන කුසෙහිත් පුතෙකු දරාගෙන දෙනෙත් කදුලින් තෙමාගෙන මඟට බැස්සේ හිත හදාගෙන මාපිය ඔවා පිළි නොගෙන හිතුවක්කාරකමට ගිය ගමන ලැබුනේ දුක් තෙරක් නොපෙනෙන උහුලන්න බෑ තව හිත හදාගෙන පහර දෙයි ගත සවිය අරගෙන වේදනාමයි වින්දේ හැම දින සිහිවුනා නුඹ මා වඩාගෙන සුරැකී හැට් රැ නිදි මරාගෙන ආවේ නොකියම දූත් අරගෙන ඉවසලා ඉවසලා බැරි තැන පුරුදු පාරට දෙපා එසවෙන වරද මගේමයි නුඹ වෙතට එන අප්පච්චී ! මම කොහේ යන්න ද? ඉන්නේ මට නුඹ විතරමයි අද ඒදා වගේ නුඹේ ළඟට එන්නද පුංචි දෝනිට සමා වෙනව ද ?
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 75 5 3
ලියනු කෙලෙස ද? පෙම් කවක් නෙත ගැටුනු මුත් ඔහු , පෑරි පෑරි රිදුම් දෙයි සිත සිහිව අඳුරු බිතුසිතු, ඔහුම සුනුව්සුනු කල බ්දුනු හදවතක් තුළ යළිදු ඉපදේවීදෝ කෙලෙසනම් කවි පද ?????
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 82 3 2
රිදෙනකල් නුඹේ කන් ළඟින් ඉද කොදුරන්න මම ළඟින් නැතුවාට ටිකක්වත් දුක නැද්ද ?? රණ්ඩුකර හැම දේට එසැනින්ම සිනාසුණු නුඹේ දුක සැප සතුට මගේම කරගෙන අඩපු මා ළඟින් නැති අඩුව නුඹට දැනිලා නැද්ද ? දැක දැකම නුඹේ වෙනස නොහැගි සේ හිටියාම මගේ අගේ නැති වුනා දිනෙන් දින නුඹේ සිතට නුඹ යන්න කිවුවාට මම දුරට ගියාමිස අදත් හද ගැහෙන්නේ නුඹේ නමේ රිද්මයට .......
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 113 4 3
පැසෙන විට වී කරල් පීදී මිහිමවුන් වෙත ලංවෙලා නොපැසෙනා බොල් වී කරල්මයි ඉන්නේ ආකාශය දෙසබලා සැලෙන්නේ දිය හිස් කළෙන් මිස පිරුණු කළේ නෑ ,දිය සෙලවීලා දැන දැනම ඇසුරකට නොමගනු දුදන දුර්ගුණ බලබලා සැබෑ උගතුන් කිසිම දවසක උඩගුවෙන් හිස ඉදිමිලා දැන උගත්කම කියාපාමින් රගන්නෑ වී මංමුලා දැන උගත්කම තියෙන මිනිසුන් පන්ති භේදය අවුලලා ඇති එවුන් නැතිවුන් කියාගෙන පෙලන්නෑ කුලමල බලා
✍️Nilushi Nisansala✍️ 3 years ago 78 10 9
නිසි බෙහෙතක් තියා හේතුවක් කිව නොහැකි මරණයක්, තම ළබැඳියන් සිප බදාගනු තියා අතින් අත ගන්නවත් නොහැකි වන කදුලු සමුගැනීමක්, විසිතුරු මලින් කල මල්වඩමක් තිය බාල මිණිපෙට්ටියක්වත් උරුම නැති , නොසිතූ අවසානයක් , දවස් ගණනක් සිරුර තබාගන්නට තියා නිවස වෙත නොගෙනෙන්න තහනමක් නෑ සියන් ,ම්තුරන්‍ට නොපෙන්වන නීතියක් , නොසිතූ ,නොපැතූ කලෙක ලොවම සොහොනක් කරන, කොරෝනා . මහ කරුම රෝගයක් !!!!!!
✍️Nilushi Nisansala✍️ 4 years ago 78 8 0
විලිස්සමින් බොරු දත්ටික කියයි පුරාජේරු එමට සිල්ගයි නොවරදා පෝයට බෙදයි ඕපාදූප රටක, ගල් පෙරලුවා දෙව්දත් මුනිදුට, සාදු සාදු කියයි එවිට , අද රස නෑ දානේ වේල ගිලන්පසට හකුරු නැද්ද ? අනේ ! මුන්ට තියෙන ගාය කියයි පුංචි වුන්ට දෝස , ගම වටේට ඇවිද ,ඇවිද සොයයි නොයෙක් වාසදේස කලක් ගෙවී ගියේ නොදැනිම ලෙඩවී මියැදුනා විගසින ආ නොයෙකුත් නෑ පිරිවර අඬමින් ගයනවා ඇගේ ගුණ , " අදදින අප අතරින් සමුගන්නා උපාසිකා මාතාව ..........................." බණට වැඩිය මහ සඟ ගණ දෙසන කලට ඇගේ ගුණ කඳ ඈ ගැන දත් ගමේ උදවිය බලයි මුවින් මුව රහසේම, කුමක් කියමී මේ ගැන තව මමත් රකිනවා මුනිවත !!!!!
✍️Nilushi Nisansala✍️ 4 years ago 81 4 3
හැකිනම් කඳුලින් දියකර හරිනට, පළමු පෙමක සටහන් මා හැඩු තරමට නුඹ සිහිනොවෙවී යළි කිසිදින මටනම් , නුඹට හැකි නමුදු , මෙමට නොහැකි ඇයි ? සොයමී අද ද මම නම්, සමුගත් දා සිට නාදුනනා ලෙස නුඹ ගියේ අහක බලන්, වෙන දෑතක බැදි නුඹේ දෑගිලිවල පැටලි නොමැති නමුත් දිනක් ඒවී යැයි සිහින මැවුවා මම නුඹටත් හොර රහසින් !!!!!
✍️Nilushi Nisansala✍️ 4 years ago 73 3 0
තනිව උරුමකන් කී අම්මා ,අප්පච්චීගේ සෙනේ තුන් කඩකට බෙදී ගියේ නුඹලා නිසයි මල්ලියේ ! නැහැ තරහක් ඒ ගැන මට ආදරෙයිනේ පණ මගේ , දිවියේ ලද වටිනම වස්තුව නුඹ දෙදෙනයි මල්ලියේ .............. රණ්ඩු කළත් ,ගහබැන විසිහතර පැයේ, නොදනී නුඹලා ඇති ආදරේ මගේ ළයේ , මතු මතුවත් උපදින නෙක හැම භවයේ , සොයුරන් විලස ඉපදෙමූ අපේ අම්මාගේ කුසයේ...........
Copyright © 2021 Nisadas | Powered by Arvin Apps
