Nisadas - Writer

✍️Nilushi Nisansala✍️ 4 years ago 151 6 6

සැබැවින් ම සතුට ඇත්තේ අතහැරීම තුළ පමණයි .

කළා ආදරේ මමත් නුඹහට
තවත් බෑ මා රවට්ටන්නට
මම නොවේ බොරු කළේ නුඹේ සිත
එකවරක් නොව දෙවරක්ම පිටපිට
කොතෙක් ආදරේ කළත් නුඹහට
නොහැගෙනා සේ ඉන්නේ කොහොමද ?
හඬා වැටෙනා විටදි පා ළඟ
සිටියේ නිහඬව ගලක් දෝ සිත ?
යළි නොඑම් මා දෙනෙන් අසලට
අහම්බෙන් මුණගැසුනොතින් මිස
දුකක් මිස තරහක් නොමැත මට
හිදීනම් නුඹ සතුටේ දොරකඩ
නුඹ ගියත් වෙන ලදුන් සොය සොය
මට හොඳයි මගේ පුරුදු තනිකම
සතුට රජයන සොඳුරු හෙටකට
යළි යළිත් සුභ පතනවා මම !

✍️Nilushi Nisansala✍️ 4 years ago 183 2 1

බුදුහිමියන් සියල්ල අතහැරි බෝමැඩ අස අප දහසක් දේ ඉල්ලයි?

අනියත බව වටහා ගෙන ජිවිතය
ගිහි සැප හැරදා කසාවතක් දරාගෙන
ලෙයින් උපන් කිරිකැටි පුතු ,ආදර ප්‍රිය බිරිඳ ,
අතැර ගියේ දුක අවසන දකින්නට
අනියත බව ලෝ පවතින ,උපන් හැම
සැම කෙලෙසුන් පරදා බුදුබව ලැබුව ,
බෝ සමීදුන් අභියස දණ නමාගෙන
දහසක් පැතුම් අයදින්නේ කුමකට ද ??

✍️Nilushi Nisansala✍️ 4 years ago 176 1 2

දුප්පත්කම !!

යදී සිඟමන් ඉල්ලා ජිවිතය
කුසගිනි නිමා ගන්නට කරනා වලිය
අසරණ දූගී දරුවන් මහමඟ නිදිය
අහස් වියන යට නිවහන මහමඟය

මෙලෙස වුනේ වුන්කල වරදින් ද? භවේ
කුලමල භේද කවුරුන් මැවුවාද ලොවේ
මව් ,පිය සෙනෙහේ හෝ වුන් දැකලා ද නොවේ
එනමුදු ගුණ ගයයි ,නැග නැග බැස රියෙන් රියේ.

✍️Nilushi Nisansala✍️ 4 years ago 201 4 4

කඳුළු

නෙතු කෙවෙනි බොඳ කරන්
හඬන්නට බැරිනිසා
සිතෙහි දුක සිරකරන්
සිනාසෙමී රැ දිවා
අතරමඟ නතර වුන
ජිවිතය පණපොවා
ඉදිරියට රැගෙන යමි
නතරවනු බැරිනිසා..............

✍️Nilushi Nisansala✍️ 4 years ago 168 1 0

දෛවය !!!!!

රන්වන් ලාම්පු දැල්ලෙන්
මකා අඳුර යාන්තමට
පාඩමට නෙත් යොමා
තුන්යමේ නිදිනැතුව,

පෙනේ සඳ ,තරු හොඳින්
පොල්අතු වහලයේ මැදින්
ඒ අහස දෙස නෙත් යොමන්
හෙලයි දහසක් සුසුම් කැන්,

වසිනදාට අනෝරා මහවැසි
ගැහි ගැහී ගත සීතලෙන්
දවාලයි හද වැහි දියෙන්
කඳුළු වී ගලමින් නෙතින්

දිනිදු උපදියි
යළිදු මියැදෙයි
කෙමෙන් දින සති ගෙවී යන්නේ
නොමැත සැනසුම තවම මහදේ
කෙදින මේ දුක නිමාවෙන්නේ...........

✍️Nilushi Nisansala✍️ 5 years ago 173 2 3

දුක !!!

දරාගෙන දුක
සිනාසුණු තැන්
කොතෙක් තිබුනත්
වැටුන තැන්වල ,

සතුට ඇතුළේම
දැනුන තනිකම
නිමක් නම් නෑ
යට් සිතේ සැගවුනු ,

අතහරින්නට,
පසුබසින්නට,
සිදුවුවත් යළි
නැගිට හිනැහෙනු

පමා වී මුත්
දිනක් මේමටත්
ඒවී සිරසෙහී
කිරුළු පළඳින ? .......

✍️Nilushi Nisansala✍️ 5 years ago 186 6 4

අවසන් කව !!!!

අහිමි පෙමකට
සිතින් ලතැවුල්
කුමට වගුරමී
මනෙතු කදුලැල්
මකා දමමින්
හදෙහි සිතුවම්
ලියමී කවියක්
පෙමට අවසන් .....

දෙනෙතේ කඳුළුන්
බොද වූ නුඹේ රුව
නොදෙමී සිත්තම්
වන්න සිත තුළ
හැකි ද?? පවසා
යන්න ඈතට ...
වුනිද, වරදක්
මගෙන් නුඹහට !!!!!!

✍️Nilushi Nisansala✍️ 5 years ago 129 4 1

කුලය

සිතනට සිතින් දහසක් සිතුවිලි ඉල්ලා
කුලමල ජාතී ආගම් ගැන විමසල්ලා
සුරත් පැහැති ලේ මිස සියොළඟ දුල්ලා
නොදකිමී කිසිත් වෙනසක් ඇස්දෙක පල්ලා.

මොකක්ද ???? ඒ දැරිවිගේ කුලේ පුතේ ,

එයාගෙත් ලේ රතුපාටයි අම්මේ ,

මම ඇහුවේ සැරයක් ,මොකක්ද ?? කුලේ ,

මමත් කිවුවනේ සැරයක් ,

"මනුස්ස කුලේම තමයි "

✍️Nilushi Nisansala✍️ 5 years ago 179 7 0

සෙබළෙකුගේ කතාව!!!!

දහසක් මව්පියවරුන් රකින්නට
වැදූ මවගේ ළයේ ගිනිදැල් අවුලන
දෙනෝ දහක් දරු පරපුර රැකුමට
ලෙයින් උපන් දූ දරුවන් නොමැතිව
බදිමින් රටවට පවුරු වළල්
වෙහෙසෙනවා ගිනියමේ දහවල්
ලෝකය නිදනා අදුරු රැයෙත්
නෙත නිදි නෑ .තුන්යම ඇහැරන්
පවුලට සෙනෙහස නොමැත නිමක්
සැමට එහා මවුබ්ම වැදගත්
පොඩ් පුතු දකිනට සිහිනෙන්වත්
නොහැක නිදන්නට රට වැදගත්.......

✍️Nilushi Nisansala✍️ 5 years ago 177 8 4

කෙසේනම් වෙනස් වෙද ? මෙලෙස මිනිසත් දිව්ය,දෙදෙනාම එකම එක අහස යට උපන් කළ.....

දියවෙන සබන් කැටයෙත් කැටයම් කොටලා
පයලන පාවහන් වල විසිතුරු යොදලා
ඇඟලන සළුපිළිත් කපුවෙන් නිම කරලා
ඇති අය රඟති නැති බැරි පොඩිවුන් පෙළලා

අණ්ඩ දමා ඇඳ ඇඳ වැරහිලි
ඇඳුම
නැහැ දිව බොජුන් තියා ,කුස පිරෙනට කෑම
ආස නමුත් අමතක කොට
ඉගෙනීම
දිව් රැක ගන්න වෙහෙසුනේ වුන්
හැමදාම

සේද,දුහුල් ,සළුපිළි නෑ දූගී
පැලේ
රන් අභරණ ,තොඩූ ,මාල නොමැත ගෙලේ
අසරණ වී ඉපදුන මුත් දිළිඳු
කුලේ
ඇති අය මෙන් නැහැ, පොඩි අපි වැරදි කලේ

සඳ ,තරු පෙනේ පොල්අතු වහලේ මැද්දෙන්
වහිනදාට නිදි නැත තෙමිලා වැස්සෙන්
කෙසේ වෙනස් වෙද ඒ අය පොඩි අපගෙන්
දිළිඳු නමුත් එක අහසක් යට මිනිසුන් .........

✍️Nilushi Nisansala✍️ 5 years ago 181 11 1

නොඑනු යළි කිසිදා

අහස පොළොවට පෙම් කළේ නෑ
හිමිනොවන බව දත් නිසා
එහෙව්, නුඹ ළග සොයා සැනසුම
අතරමං වී ඇත මේමා....

පටන්ගත් තැන නතර කළ ගිය
පෙම් කවක ඉතිරිය ලියා
තව කොතෙක් දුර යා හැකිද? මට
දැවෙන හද සතුටින් කියා....

අදින් පසු එන තව දිනක් ගැන
හිදින්නද? පෙරමං බලා
හිමිනොවන බව දැන දැනම නුඹ
කඳුළු අතරින් හිනැහිලා.....

අපේ නොමියෙන සොදුරු මතකයේ
මගේ ආදරේ සොය සොයා
එපා යන්නට අතරමං වෙයි
මගේ හිත තුළ නුඹ සදා.....................

✍️Nilushi Nisansala✍️ 5 years ago 199 7 6

මගේ අම්මා .

නෑ බඩගිනි ,මගේ දුවේ
උඹ කාපන් ඇති තරමේ,
ඇයි ? මට මේ අලුත් ඇදුම් ,
එමට ඇඳුම් පෙට්ටගමේ.
අව්ව වැස්ස මට තරමට
කාටද හුරු අපේ ගමේ
අදනම් ඉර සැරයි නේද ?
උඹ පලයන් ගෙදර දුවේ.
මට තාමත් නෑ නිදිමත ,
උඹ පාඩම් කරන් දුවේ
මම ඉන්නම් උඹේ තනියට
නිදිමතනම් කියන් දුවේ .
හිනාවෙයන් දුක සගවන්,
උඹේ උරුමේ කදුලු නෙමෙයි.
අද විතරයි මේ කළුවර ,
අපිටත් ඉර පායාවී ,දුවේ !!!!!!

කුමට කව්කම්
ලියනු බැරිනම්
එකදු කවියක්
නුඹ
නමින්.
උපන් දා සිට
දෙනෙන් සේ රැකී
මගේ ආදර
මැණියන් !!!!!!!!

49 Total Nisadas Found