සිහිනය

ගොම්මන් අදුරට නෙත හුරු වෙනකොට
මියැදුනු මතකය අවදි උනා
උනුසුම් කදුලක් කොපුල් තෙමනකොට
සිත සිතුවිලි මට ගතු කිව්වා
නිලබර සද තරු තනිය මකනකොට
අහසට පබැදිව කවි ලිව්වා
සීතල සුලගට රහස් කියනකොට
නුබෙ රුව පෙනි පෙනි සැගව ගියා
මීදුම මුලු රෑ දසත ගලනකොට
නුපුරුදු හැගුමක් මෝදු වෙලා
දෙනෙත් පියන් මම තදින් වසනකොට
නුබෙ සුන්දර වත මට පෙනුනා
අනේ ඉතින් මම නුබ වෙත එනකොට
දහසක් සිතුවිලි හදෙහි දරා
සිහිනය අතරින් ඇගෙ අත ගෙන නුබ
අසුරු සැනින් රුව බොදව ගියා

ශශී