Withanage DCS 5 years ago 95 2 0
හිරු දෙවු කුමරුනි සමාවන්න
දහස්වරක්
කෝ අද අපි අපේ ගෙදර....
කවුරුත් නැත පාලුයි.
නොමනාපෙන් නොව
ඔබ වඩිනා මගුලට...
මංගල කිරිබත පිසෙනා
එ් සුබ නැකතට ....
අම්මාගෙ රසමසවුළු
අම්මගේ ම අතින් අරන් .....
කවා ගන්න ආසාවෙන්
ගෙදර හිටපු දෙටු
දෙපුතුන් නැත අද ළඟ පාතකවත් ...
ඈත එපිට උන් රාජකාරියේ. නියැලී ඉසුඹක් නැතිවම..
කොවුලනි අසනුව මා
අඹ ගහ මුදුනේ හිඳ
දරුවන්ගේ අම්මා සනසනු සේ
ගයනුව ගීයක් රස
තනිකම නැති වන..
පිය තෙම බැහැරව ඇත... නිවසින්
විදෙසින් ආ සැරිසරුවන් හා
රබන් සුරල් මැද....බක්මහැ
රජරට සරමින් රජදරුවන් ගෙ
දස්කම් කළ කම්
වැවුපෙළ මහසිඳු පරයන...
දාගප් ඈ අහස සිපින
ඇස් අරවා පුදුමය දනවන..ඒ දන විස්මිත කරවන ..දැනුම දෙවන සේවය පිණිසයි රට...නැගුමට
අද නැත හසරක් මේ කලැ
අවුරුදු සිරිතට...වත්
ඉන්නට අපි හැම පවුලේ මාපිය දරුවන්
රොක්වී එකවිට
හිඳි සේ එදවස....අතීතයේ
කාලය වෙනස් වෙලා. ඇත...
අපි තව වැඩිමහලුවෙලා.
දරුවන් ඈත්වෙලා.
හැම දේ වෙනස් වෙලා..