මුල අමතක මහත්තයා ..

අඩ අඩ ගෙදරින් එලියට දුවගෙන ආපු බොරලු පාර දිගේ වැටි වැටි විදුහල වෙත පියනගපු
බොරලු පාරෙදි මඩ වලකට තල්ලු කරලා දුවපු
මගේ ලෝකෙ දග මල්ල නුබය කිසිදා අමතක නොවෙන ..

නුබ දැන් මහත්තයෙකි මහත්මා ගති නම් නොම ගැවී වත් තිබුනු
කුලියට වෙන වුන්ගේ වැඩ කරමින් අපේ කුස පුරවාපු
අග හිග කම් තිබුනත් නොදැනෙන ලෙසින් අපිව වදාපු
අම්මව අමතක කරේ කොහොම ද නුබ හට මෙච්චර කරාපු

තුන් අවුරුද්දක් වෙන එකියක හා දීග කාපු
අපේ පුන්චි පැල දාලා ඒකිගෙ ගෙදර ම බින්න බැහැපු
අම්මා බලා ගන්න ඕනා නිසා තාමත් තනිකඩ මම ලියාපු
මේ ලිපිය ලැබුනෝතින් හනික වරෙන් අම්මට තව මාස තුනලු ගමේ වෙදා නොවැ මට එහෙම කියාපු ..

✍️ nethu