නුඹ

නුඹ ක්‍රිෂ්ණා වගේ දඩබ්බරව ඇස් අස්සටම එබෙනකොට
රළු ග්‍රීස්මයේ රතු අහස තරම් රතක් ඇස්වල දකිනකොට

දුර ඈත හිමයක මොහොතකට නවතා පැමිණි කතාවක
තව එක පරිච්ඡේදයක් ලියන්න ආවද කියලා හිතුනා මේ භවයේ අග

කහ පාට ගාපු මැයි මල් යායම පීරගෙන හීතලට
නුපුරුදු හුළං රැලක් හෙමි හෙමිහිට කෙහෙරැළි අතර දැවටෙනකොට

කෝවිල අද්දරම හැමදාම නෙතගට මුණ ගැසෙන්නටම එන
ආගන්තුක දෑත තවරාවිද හිතුනා දිනෙක නලලතේ රත

මගෙ සිංහල වචන නුහුරු නුපුරුදු නුඹ හරි ලස්සනට
ඇදට ඇදට වුණත් සිංහලෙන්ම උත්තර බඳිනකොට

අපි අතරේ තිබුණු එක් කරන්න බැරි පරතරයට
දැනුනා අපූරු පාලමක් නුඹ තනන්නට සැරසෙන වග

සුදු වේට්ටියේ මුහු වෙච්ච හීන් කපුරු සුවඳ නාස් පුඩු අග්ගිස්සට
අළු තැවරූ නලලත රැදුණු බර බැල්ම හදිස්සියට

හදවත කොණකවත් තියාගන්න බැරි තරම් දුරක උන්නු ඔය රුව
නුඹ මට හොරෙන්ම හිත් අහස මත සායම් කරන අපූරුව

චතූ ✍️