සද කුමාරි

මන්දාරම් වැහි පොද වැටෙන සීතලේ නිල් සයුර සේ ඔබ අවා ඔබෙන් ලද උණුසුමට මගේ හදවත ගිනි ගත්තා දෑස පියාගෙන ඔබේ ආදරේ මා වින්දා මල් පෙත්තක් වගේ සිනිදු මොළ කැටි ඔබේ දෙතොල් මාව සිප ගත්තා ඔබ මට අහසක් සේ දැනුනා ඔබ මාව පළමු හාදුවෙන් අනන්තයකට රැගෙන ගියා පියෙවි ලොවට එන්න පාර අමතක උනා ඔබේ ලෝකේ ඔබත් සමග මා තනි උනා හිරි පොද වැටෙන සිතල අස්සේ ඔබ තවත් ලං උනා සිතට දැනෙන මහමෙරක් තරම් සිතුවිලි කියාගන්න දෙතොල් වලට බැරි උනා එදා රෑ සද මගේ ළග නතර උනා කියා ගන්න බැරි තරම් සෙනිහසක් දැනුනා මේ ඇත්තමයි සත්තමයි රත්තරන් ඔබනම් මට සද කුමරියක් සේ පෙනුනා