නුඹ එන්න

වැහිබරම දින අතර දෙනෙත් මත සැතපෙන්න
ළයේ ගැඹුරුම තැනක නුඹේ වත රඳවන්න
මතකයේ ගව් ගණන් මා එක්ක ඇවිදින්න
වැහි කෝඩයට කුඩය යටින් යන්නට එන්න

එකපාර අකුණු හඬ සවන් පත් රැඳෙන කොට
තිගැස්සුනු මීන නෙත හිතයි සිපගන්න මට
මතක් කර කර ලියන අපේ ජීවිත පුවත
ලස්සනම තැනි බිමක වල් රෝස පඳුරක්ද

ගිම්හාන අහස් ගැබ වසා මතුවී ඇදෙන
අකීකරු වළාකුළු කුමරියෝ රතු පාට
හීනෙකින් වත් ඇවිත් ගත වසා රත් සේල
වළාවක් සේ නුඹත් පැමිණෙයිද කරකාර

පුරාවත් නොවුණාට හිත් බිමේ මිහිදන්ව
වතාවක් දෙකක් නොව හැමදාම හිත තැලුව
අපේ මතකයෙ කොණක් අල්ලගෙන යුහුසුලුව
අමාවක මහ රෑක සඳ හෙව්වෙ මම තනිව

- චතූ✍️
2021-10-03