මවකගේ ලතැවිල්ල.

ළමයිනේ උඹලට ඇසෙනවද
ගල්කොරියේ ගල් කඩන සද්දය
අතේ කරගැට පැලි යනකන්
කඩයි කළුගල් තාත්තා උඹලගේ

ගල් කඩලා සරි කරන සොචිචම
අපි පහක් මොනවා කරන්නද
තුන්වේලවත් කන්න දෙන්නට
මදිවෙලා අද ඒ කාසි ටික

වාවන්නෙ නෑ හිතේ ඇති දුක
දකින විට උඹලා⁣ගෙ මූණු ඔය
මක්කරන්නද මයේ පුතේ දැන්
උපන්ගෙයි දුප්පත් වෙලා අපි

ගෙයි මුල්ලෙ ඇති මිටිහාල් ටික
උයාදෙන්නම් කන්න උඹලට
පන ගනින් වේලක් නොකා හරි
එතෙර වන්නට දුකෙන් සැපකට

හිසට පලඳන්නට ඔටුනු නැත
කනට පලඳන්නට තෝඩු නැත
උඹලටයි කියලා කිසිත් නැත
දුප්පතුන් වී ගෙවන පාපෙට

දන්නවා මං පුතේ උඹලත්
විඳිනවා දුක් හිතේ හංගන්
හිනැහිලා ඒ කඳුළු අතරින්
මේ ගෙවන දුක නිමා කරපන්

චතූ වීරසේකර