නොහිමි සෙනෙහස

යළිත් යනු බැරි ගියොත් එනු බැරි
අතීතෙක සුවදත් අරන්
තවම උණුසුම් පෙමක සිතුවම්
මතු කළා හිතටත් හොරෙන්

ආදරය සින්නක්කර අරන්
නොරද නුඹ අද පැන ගොසින්
නොබිදෙනා මිලැති මුතු පොටින්
සිඹිනවා කොපුල නෙතු හොරෙන්

කරන නොවෙනස් රැස් රුවන්
කෙනෙකු ලොව නැත නුඹ සොයන්
සිඹින සුකොමල නළල් තලයෙන්
නැගෙන මන්මද සුවද නොසොයන්

පාට පාටින් දිලෙයි නෙක මල්
එදෙස නොබලන් රත්තරං නුඹ
නුඹෙම කරගත් නෙළුඹු මලකට
ආලෙ දෙනු මැන දිවි පුරාවට