මගේ සඳ

අඩ සඳ නලලේ දිලුනත් හැඩටම පොට්ටූ
ගන්නට සිතුනේ නුඹවයි ලගටම කිට්ටූ
මොන මොන අඩවු අල්ලලා දැම්මත් වෙට්ටූ
මායිම් නොකලේ ඇයි මැණිකේ මා තුට්ටූ

සුදුමල් දමින් හිස සරසන හැඩකාරී
ඉග සුග මිටින් ගත හැකි මට රූනාරී
මොන මොන කුලේ හැදුනත් නෑනොවැ කාරී
දවසක වෙයන් මැණිකේ මා හට බාරී

යනවිට ගමන් නෙත් සගලම බිම රන්දා
තාලේට තියන අඩියට සලබෙම සද්දා
දිගු නිල් කලබ නුඹේ උකුලේ නිති වද්දා
දිගු ලැසි ගමන හිත අරගයි මගෙ ලන්දා

පලදා නිතර මාලය ගෙල වට බැබලූ
හැඩ ඇත නුබේ දෑතට රන් වන් වළලූ
සුදු කළු අතර පැහයකි ලස්සන තලෙලූ
පුර පස දිනේ පායන නුඹ මගෙ සඳලූ

- සෙව්වන්ඩි පෙරෙර-