සිත්තර මනාලිය

මල් කළඹ වූයේ
පින්සල් පොකුරයි ඈට...
මල් පැහැය පැරදූ
නේක වර්ණ තිබුණි එහි යසට...

පති කුලය අසබඩ
පාට ගෑ ජීවිතේ සොයා යන...
නෙක වර්ණ සිතුවමින්
ජීවිත සිතුවම් කරන...

සිත්තර මනාලියයි ඈ
කුලගෙය තුළ කදුළු නොදකින...
දේදුනු පැහැ සායම් ගෙන
කදුලින් දිය කර අදින...

ඇගේ ජීවන සිතුවමට
මිලක් දිය නොහැකි වේ කිසිදින...
දිනෙක ළපටි පුතුන් පිරිවරා හිදින
සිතුවමක් මැවේවි ඇගේ දෑතින්ම...

සිත්තරුන් හිත්වල කදුළු නැත
උන් ඒ කදුළු දිය කර සිතුවම් කර ඇත...
සිත්තර මනාලියක් පතිකුලයට ගිය දිනෙක
ලොවට කිසිදා ඇගේ කදුළු නොපෙනෙනු නිසැක...

ජීවිතේ පාට ගෑ හීන පුරාවටම
අවසානයක් නොමැති ඇගේ වර්ණිත සිතුවිල්ල...
යළි යළිත් හද කැන්වසය මත
ඉපිද ඉපිදී වර්ණ උරාගනු ඇත...

සිත්තර මනාලියයි ඈ
නෑඹුල් ම තාරුණ්‍යයට උරුම සිනහව...
සිහිනිග මැකී යන අවරගිර දිවි හෝරාවේ පවා
ඇගේ වත මඩල මත සිතුවම් ව තිබෙනු ඇත...

මම,
චතූ
2020 නොවැම්බර් මස 20 වැනි දා
පෙ.ව. 11.20